Trzy jakości (tri guna)
Według filozofii wedyjskiej człowiek jest odbiciem kosmosu, a ten jest odzwierciedleniem Boga (doktryna obecna w wielu przedchrześcijańskich systemach myślenia).
Ów Bóg (Jego kosmiczna manifestacja) przejawia się poprzez żywe istoty (w żywej istocie), zarówno w sferze fizycznej jak i psychicznej, materialnej i duchowej, przy czym żadna z nich nie jest od siebie oddzielona, wszystkie się przenikają i są od siebie zależne.
Ciało jest emanacją duszy, sfera duchowa nie istnieje bez materialnej, a wszelkie próby ich rozdzielenia wynikają z niewiedzy – jak naucza Wedanta: “jeśli ktoś twierdzi, że jest duszą, nie jest ciałem to znaczy, że nie posiadł on wiedzy. Nie dyskutuj z ludźmi, którzy nie posiadają wiedzy“.
Tak jak w kosmosie tak i w nas występują dwie (podstawowe) energie: solarna i lunarna – przewodząca/prowadząca i podążająca (za).
W uproszczeniu przyjmuje się, że prawa strona jest solarna (prowadzącą), a lewa lunarna (podążająca za), wyjątkiem są mańkuci (“mańka” ze staropolskiego: lewa strona).
Jednak należy pamiętać, że nasze ciało dzieli się na 3 strefy
i w każdej z nich przewodnictwo może znajdować się po innej stronie – idealnie jest jeśli we wszystkich 3 jest po tej samej.
Na pierwszym (najniższym) poziomie przewodnictwo manifestuje noga, na drugim ręka, na trzecim oko. W mitologii staro-indyjskiej te 3 poziomy odpowiadają trzem jakościom (gunom), a patronat nad nimi trzyma (hinduska) święta trójca, kolejno:
(A) Brahma (z siedzibą w brzuch
u),
(U) Wisznu (w sercu),
(M) Śiwa (trzecie oko).
A+U+M = ॐ (om)
Bhagavad-gita 9.17:
pitāham asya jagato mātā dhātā pitā-mahaḥ
vedyaṃ pavitram oṃ-kāra ṛk sāma yajur eva ca
“Jam jest Rodzicem wszechświata i jego macierzą; Wszechtwórcą, Wszechwładcą i najświętszym poznania przedmiotem i Aum – Słowem Potęgi i Wedów trzech treścią”.
Sziwom
Jai Shiv Omkara – Cześć (i Chwała) Śiwie, twórcy sylaby OM
