Nic na Ziemi nie może równać się pięknem, energią i użytecznością z rudrakszą.
Rudraksza to prawdziwa bio-biżuteria o wyjątkowej mocy i pięknie.
Jej aura i blask są widoczne w każdych okolicznościach. Zawsze robi wrażenie i jest unikalna.

Rudraksza jest noszona pojedynczo lub w wielokrotnościach w formie naszyjnika, bransoletki lub opaski na ramię. Noszona jest z różnych powodów. Sadhu (asceci) noszą je w celu uzyskania specjalnych mocy, a także, jako oznakę oddaniu się wierze.
Śrimad Devi Bagwatam mówi, że można czerpać korzyści nawet z patrzenia na lub dotykania rudrakszy.
W upaniszadzie Rudrakszadżabala powiedziano: “Przez samo tylko wymawianie słowa rudraksza zdobywa się owoc podarowania krowy (…)”.
Dzisiaj wielu ludzi nosi rudrakszę na szczęście, a niektórzy dla lepszego zdrowia lub jako amulety/remedia.
Są też tacy, którzy noszą rudrakszę tylko dla ozdoby, nie znając jej specjalnych właściwości.

fragment upaniszady Rudrakszadżabala w tłumaczeniu Anny Rucińskiej:

“Trzydzieści sześć niech założy na szyję, a po szesnaście
Na dwa ramiona, dwanaście niech na nadgarstek założy.
Sznur ze stu ośmiu rudrakszy niech nosi jak sznur bramiński.
Dwa sznury, trzy, pięć lub siedem niechaj zawiesi na piersi.
Jak diadem, pierścień lub kolczyk, zwłaszcza na nić nanizane,
Jak pas, jako bransolety wokół przegubów i ramion
Niech nosi je, czy to we śnie, czy za dnia, o każdej porze.
Najgorszą liczbą jest trzysta, średnią jest pięćset, najlepiej
Jeżeli nosi ich tysiąc – niech podział ten ma na względzie.”